Najlepszym źródłem informacji o teoriach osobowości jest książka Halla i Lindzeya „Theories oj -personality (1957), w której przedstawiono różne teorie w sposób systematyczny z umiarkowanym krytycyzmem. Z poglądami szeregu współczesnych amerykańskich 1 europejskich psychologów można się zapoznać także z książki Davida i von Brackena Perspectives in personality theory (1957).
Wśród wielu podręczników psychologu osobowości najbardziej typowym jest Stagnera Psychology of personality (3rd Ed., 1961). Następujące książki są pracami interesującymi i oryginalnymi Lcepera i Madisona Toward understanding human personalities (1959), McCurdy’ego The personal world: an introduction to the study of personality (1961) oraz Daltona Personality and social interaction (1961).
Nieduża książeczka Allporta Becoming (1955), dostępna także w broszurowym wydaniu, stanowi wprowadzenie do jego teorii Niektóre artykuły Allporta zostały niedawno zebrane w Personality and social encounter (1960), a książka, której jest autorem. Pattern and growth in personality (1961) stanowi obecnie główny wyraz jego aktualnych poglądów.
Cattella Personality and motivation structure and measurement (1957) jest tu obszerna praca poświęcona przede wszystkim jego własnym badaniom i teoriom. Jako dogodne krótsze wprowadzenie może służyć opracowany przez mego rozdział w zbiorowej pracy Lindzeya (Ed.) Assessment of human motives (1953), dostępnej obecnie w broszurowym wydaniu. Guilford w swej książce Personality (1959) daje doskonały przegląd wymiarów osobowości, zwłaszcza tych, które ustalono za pomocą analizy czynnikowej, co pozwala porównać jego wnioski z rezultatami badań Cattella.
Istnieje bogata literatura dotycząca psychoanalizy, w wielu przypadkach dostępna w popularnych wydaniach. Bardzo użytecznym wprowadzeniem do teorii osobowości jest Halla A primer of Freitdian psychologu (1954). Dobry wybór prac Freuda, uzupełniony omówieniem problematyki lęku oraz słownikiem terminów psychoanalitycznych, zawarty jest w książce Rickmana (Ed.) A generał selection frorn the Works of Sigmund Freud (1957).
Najlepszym opracowaniem teorii uczenia się w powiązaniu z osobowością jest Dollarda i Millera Personality and psychotherapy (1950) – wyd. poi. Osobowość i psychoterapia przygotowuje PWN: na teorię ról położono główny nacisk w książce Newcomba Social psychology (1950).
Leave a reply