Kontekst społeczny zawsze wywiera wpływ na zachowanie jednostki. Jest to prawdą zarówno w odniesieniu do człowieka, jak i do niższych zwierząt, lecz człowiek jest istotą najbardziej społeczną. Rodzi się zależny od innych ludzkich istot, a przeważającą część swego życia spędza w otoczeniu ludzi i wc współdziałaniu z nimi. Są oni dla niego zarówno bodźcami, jak i przedmiotami jego oddziaływań, a z kolei ich reakcje w stosunku do niego determinują wiele jego czynności i uczuć.
Tematyka społeczna przewija się przez wszystkie działy psychologii: rozwój społecznego zachowania, motywy społeczne, uczenie się społecznego zachowania, postrzeganie innych ludzi. Adekwatne przedstawienie psychologii ogólnej jest niemożliwe bez uwzględnienia aspektu społecznego, z którym w poprzednich rozdziałach spotykaliśmy się stosunkowo często. Czynniki społeczne występowały zwłaszcza wtedy, gdy zachowanie rozpatrywaliśmy z rozwojowe- g o punktu widzenia – na przykład wtedy, gdy wskazywaliśmy, jak wczesne doświadczenia prowadzą do uspołecznienia dziecka, przyswojenia mowy i inpych umiejętności niezbędnych w życiu społecznym. W tym rozdziale będziemy się zajmować społecznym zachowaniem raczej z sytuacyjnego punktu widzenia, tj. tym, jak człowiek zachowuje się w obecności innych ludzi i jaki wpływ mają oni na niego.
Leave a reply