Lżejsze formy zaburzeń psychicznych na tyle kłopotliwe, że wymagają pomocy specjalisty, a czasem leczenia szpitalnego, określamy nazwą psychonerwic. Zaburzenia te są często jedynie bardziej skrajnymi formami normalnych mechanizmów obronnych i leżą gdzieś pomiędzy normalnym zdrowiem psychicznym a poważnymi zaburzeniami psychotycznymi. W psychonerwicach ludzie starają się uporać ze swymi konfliktami i niepokojami, lecz cierpią, ponieważ środki obronne, których używają, są nieadekwatne.
Oto niektóre reakcje psychonerwico-we: reakcje lękowe (anxiety reactions), reakcje konwersyjne (conversión reactions), fobie (phobic reactions) oraz reakcje obsesyjno-kompulsywne (obsessiue-com- pulsive reactions) 3.
Reakcjelękowe o psychonerwicowym nasileniu polegają zwykle na nieokreślonym, „rozlanym” lęku, któremu towarzyszy napięcie, bicie serca, pocenie się, mdłości. Lęk ten jest podobny do bezprzedmiotowego strachu, do obawy, że stanie się coś okropnego, że człowiek nie' będzie już w stanie poradzić sobie ze swymi problemami. Taki lęk, z niczym nie związany {jree-jloating) różni się bardzo od strachu przed realnym niebezpieczeństwem, takim np. jak napaść dzikiego zwierzęcia, a także od fobii, o których wspomnimy poniżej.
Leave a reply