Uprzedzenia rasowe

Przez „uprzedzenie rasowe” rozumiemy przejawy niechęci w stosunku do członków danych grup etnicznych, czy to będących odrębnymi grupami rasowymi w sensie biologicznym, czy też mających jedynie odmienne pochodzenie kulturowe lub narodowe. Takie uprzedzenia w Ameryce są wyrażane powszechnie przeciwko Murzynom, Żydom, Irlandczykom, Włochom, Meksykanom oraz innym grupom uważanym za bardziej lub mniej „obce”, mimo że często grupy te (np. Indianie), są równie rodzime, jak grupy wykazujące uprzedzenie.

W pewnych badaniach nad studentkami stwierdzono niezwykle sil- ne uprzedzenia rasowe (zwłaszcza uprzedzenia do Żydów) wśród tych studentek, które były członkiniami korporacji, pochodziły z rodzin o wysokim poziomie dochodów i przejawiały konserwatywne poglądy polityczne. Chociaż korporacje często wykazują uprzedzenia rasowe w swych metodach doboru członków, antysemickie postawy tych dziewcząt nie wynikały po prostu z identyfikacji z grupą korporancką. Bardziej dokładne badania ujawniły wiele podstawowych potrzeb osobowościowych, które znalazły zamaskowane ujście we wrogich uczuciach w stosunku do Żydów.

Grupę studentek na Uniwersytecie Stanu California zbadano testem przeznaczonym do wykrywania stopnia antysemityzmu, Z tymi, u któ- i-ych wypadły najwyższe wskaźniki antysemityzmu, przeprowadzano rozmowy i bardziej intensywne, badania testowe, aby wykryć, czy posiadały one jakieś wspólne cechy i jakie to były cechy. Stwierdzono, że większość studentek o postawie silnie antysemickiej wykazywała wysoki stopień konformizmu, jeśli chodzi o cechy akceptowane społecznie, takie jak szacunek do' rodziców, schludność, panowanie nad sobą i brak zmysłowości. Jednakże gdy zbadano te dziewczęta, używając takich technik, jak Test Apercepcji Tematycznej (TAT), wykryto w nich mnóstwo wypartej wrogości. Wyciągnięto stąd wniosek, że wiele ich naturalnych impulsów, aby wyrażać swe upodobania i antypatia bezpośrednio, zostało wypartych. Pod zniekształcającym wpływem i echa- nizmów obronnych, zwłaszcza projekcji, przypisywały one ujemne cechy i impulsy grupom mniejszościowym, usprawiedliwiając w ten sposób swe uczucia antypatii (Frenkel-Brunswik i Sahford, 1945: Adorno i inni, 1950).

Możliwe są trzy metody podchodzenia do problemu uprzedzeń rasowych. Jedna z nich polega na tym, by spróbować polepszyć zdrowie psychiczne dzieci w okresie rozwoju, aby nie potrzebowały dla zachowania swej pozycji lub usprawiedliwienia swych wad uciekać się do prześladowania kozłów ofiarnych. Druga metoda – to zmniejszyć społeczne oparcie, jakie uprzedzenia rasowe znajdują w pewnych praktykach publicznych, takich jak segregacja rasowa w dzielnicach mieszkaniowych, w urzędach, fabrykach czy na obozach wojskowych. Na koniec można zredukować wpajanie uprzedzeń, które odbywa się w subtelny sposób poprzez stereotypowe sytuacje przedstawione w komiksach, audycjach radiowych i filmach. '

Problem ten nie zostanie’ w pełni rozwiązany, dopóki dorośli nie uświadomią sobie, w jakim stopniu przekazują swym dzieciom swe własne postawy, często bez złych zamiarów. Prawdopodobnie niezamierzone przekazywanie uprzedzeń przez przypadkowe uwagi, anegdoty i aluzje w większym stopniu przyczynia się’do rozpowszechniania uprzedzeń rasowych niż bezpośrednie wysiłki czynników szerzących nienawiść.