Nigdzie problemy nauki, czystej i stosowanej nie pokrywają się bardziej niż w badaniach nad rozwojem człowieka, ponieważ dorośli są odpowiedzialni za decyzje podjęte w trakcie rozwoju dziecka, a jeśli decyzje te są oparte na nauce, stanowią przykład nauki stosowanej. Są to stare problemy, lecz nowe odkrycia i nowe metody wpływają na sposób, w jaki psychologia zdobywa na nie odpowiedź.
Pewne nowe wydarzenia zaszły w genetyce, która zajmuje się niektórymi aspektami problemu ,,natura czy wychowanie”. Nowe techniki, które pozwalają badać strukturę chromosomów jednostki, otworzyły wiele ciekawych możliwości, jak np. określenie chromosomowego podłoża mongolizmu, które to badania dopiero się zaczynają. Genetyka zachowania zastosowana do człowieka może posunąć naprzód naszą wiedzę o dziedziczności wielu jego różnych cech – na przykład inteligencji, osobowości, chorób psychicznych.
Dawne badania podłużne nad rozwojem (śledzenie pewnej grupy osobników począwszy od urodzenia) miały tendencję do grzęźnięcia w zbieranych wynikach. Ponieważ rozpiętość czasu była w tych badaniach bardzo duża, nie zdołano wówczas zebrać obserwacji, które dziś uznaje się za niezbędne odpowiadanie na dzisiejsze pytania danymi zebranymi wczoraj nie okazało się zadowalające. Niewątpliwie, nowe badania tego typu posłużą się metodą grup zachodzących na siebie, tak aby dane dla wielu lat można było zebrać znacznie szybciej. Za pomocą nowoczesnych metod dobierania próbek można prowadzić równocześnie badania nad kilkoma grupami w różnym wieku. Studiując, na przykład w tym samym czasie, dane dotyczące jednej grupy od urodzenia do 5 lat życia, drugiej – od 5 do 10, trzeciej – od 10 do 15, a czwartej – od 15 do 20, otrzymamy w ciągu pięciu lat wyniki równoważne z wynikami dwudziestoletnich kolejnych obserwacji.
Celem praktycznym propagowania właściwych metod wychowywania dzieci jest dążenie do osiągnięcia dobrych wyników również z punktu widzenia zdrowia psychicznego, tj. do wychowania dzieci tak, aby potrafiły dać sobie radę ze swymi problemami i przetrzymać różne kryzysy bez załamania. Jest to jeden z aspektów ogólnego problemu rozwoju, który rozpatrujemy tu od strony jego społecznej doniosłości. Psycholog kliniczny musi interesować się profilaktyką chorób psychicznych, tak samo jak ich diagnozą i leczeniem.
Zadania badawcze stojące przed psychologią rozwojową obejmują: badanie normalnego rozwoju i czynników, które nań wpływają, (przy czym surowego „materiału” dostarcza dziedziczność i rozwój przed urodzeniem), przewidywanie wyników tego procesu (właściwe przystosowanie, przestępczość, zaburzenia osobowości), metody diagnostyczne dla każdego okresu rozwoju oraz metody zapobiegawcze łącznie z psychoterapią. Są to trudne zadania i wiele jeszcze w związku z nimi pozostało do zrobienia.
Leave a reply