Psychologowie kliniczni i doradcy psychologie zn i. Największym zainteresowaniem jako zawód cieszy się obecnie wśród psychologów psychologia kliniczna. Typowy psycholog kliniczny pracuje w instytucji zapewniającej opiekę lub leczenie – w szpitalu psychiatrycznym, zakładzie dla opóźnionych w rozwoju umysłowym, więzieniu, sądzie- dla nieletnich, klinice zdrowia psychicznego, w służbie zdrowia uniwersytetu lub kolegium, a także w klinice poradnictwa dziecięcego. Jego powiązania z zawodem lekarskim, szczególnie z psychiatrą, są ścisłe, o czym dowiedzieliśmy się już w rozdziale 19.
Gdy tylko psycholog kliniczny zdobędzie wystarczające doświadczenie, może zdawać egzamin kwalifikacyjny na dyplom z zakresu psychologii klinicznej przyznawany przez Amerykańską Komisję Egzaminacyjną Psychologii Zawodowej (American Board of Examiners in Professional Psychology), organ utworzony przez psychologów dla stwierdzania kompetencji psychologów pracujących w specjalnościach zawodowych o wysokiej odpowiedzialności. –
Ścisłe powiązania pracy psychologa klinicznego z problemami psychiatrycznymi prowadzą go przede wszystkim do szpitali i klinik, gdzie zgłaszają się pacjenci z zaburzeniami psychicznymi. Ogromna ilość pracy psychologicznej pozostaje jeszcze dla poradni mających do czynienia z normalnymi ludźmi, które to poradnie zajmują się głównie problemami wyboru zawodu i właściwego typu szkoły oraz problemami przystosowania spcłecznego, które nie są aż tak poważne, by uważać je za problemy psychiatryczne. Pracownicy poradni, którzy uważają się raczej za doradców psychologicznych niż za psychologów klinicznych, zdobywają staranne przygotowanie nieco innego typu niż psychologowie kliniczni. Muszą oni wiedzieć znacznie więcej niż psycholog kliniczny o zawodach, o warunkach przyjęcia do szkół zawodowych i innych instytucji szkoleniowych oraz o możliwościach uzyskania stypendium. Nie są oni zasadniczo zainteresowani leczeniem ludzi z ciężkimi zaburzenami, które muszą być leczone w szpitalu. Granice między zawodem doradcy psychologicznego i psychologa klinicznego są, oczywiście, nieostre, ponieważ doradca musi mieć się na baczności, czy osoba, która wydaje się jedynie roztrzęsiona z powodu jakichś powierzchownych problemów nie cierpi w rzeczywistości na głębokie zaburzenia. Doradca skierowuje taką osobę do kliniki, ograniczając się do spraw, które nie są przejawem choroby. Dyplomy dla psychologów z wysokimi kwalifikacjami w dziedzinie poradnictwa wydaje także Amerykańska Komisja Egzaminacyjna Psychologii Zawodowej.
Leave a reply