Uczestniczenie w grupach społecznych – kontynuacja

Psychoterapia jest to leczenie zaburzeń osobowości środkami psychologicznymi. Jedna z wielu metod, metoda readaptacji społecznej wychodząc od społecznej natury jednostki stara się poprawić jej zdrowie psychiczne przez zmianę środowiska lub przez wyuczenie umiejętności społecznych, które ułatwią jej zdobycie uznania innych. Inne metody psychoterapii obejmują poradnictwo tradycyjne, „poradnictwo skoncentrowane na pacjenci e”, terapię grupową oraz terapię dziecięcą, często w formie terapii zabawowej.

Psychoanaliza jest rozpowszechnionym typem psychoterapii. Jedną z ważnych metod psychoanalizy jest swobodne kojarzenie, dzięki któremu wyparte myśli i uczucia zostają wprowadzone do świadomości. Przez interpretowanie skojarzeń pacjenta analityk pomaga mu dostrzec źródła jego zaburzeń. Dzięki procesowi przeniesienia pacjent czyni analityka (który zastępuje mu innych ludzi), obiektem wielu nerwicowych reakcji. Analityk, ze swej strony, stara się przez zrozumienie przeniesienia wyzyskać je jako pomoc w terapii. Dzięki procesowi odreagowywania, wglądu i przepracowywania nerwica może zostać w końcu wyleczona.

Badania nad różnymi metodami psychoterapii, włączając psychoanalizę, zajmują się zarówno procesem terapeutycznym {tj. zmianami zachodzącymi w pacjencie w rezultacie tego, co dzieje się na posiedzeniach terapeutycznych), jak i jego wynikami (tj. tym, jaki procent pacjentów odniósł mniej lub bardziej trwałą korzyść z terapii). Zebrany do tej pory materiał dowodowy nie pozwala dokładnie ocenić i porównać zalet różnych metod leczenia. Jak dotąd, somatoterapia (leczenie ciała środkami farmakologicznymi, wstrząsami elektrycznymi itd.) daje bardziej uchwytne rezultaty niż psychoterapia, lecz nie oznacza to, że można nie uznawać potrzeby lepszego zrozumienia i właściwego stosowania psychoterapii.

Zdrowie psychiczne jest ważnym problemem społecznym. Jest rzeczą pożądaną, by przywiązywać większą wagę do zapobiegania złemu przystosowaniu. Zarówno pożyteczna praca, jak i zadowalające uczestnictwo w grupach społecznych mają doniosłe znaczenie dla zachowania zdrowia psychicznego. Jednostka może pomóc sama sobie przez właściwą ocenę siebie, przez uznanie swych emocji za naturalne, przez znalezienie ujścia dla emocjonalnej ekspresji oraz przez jak najlepsze zrozumienie sytuacji, na które reaguje zbyt silnie. Skuteczność takiej pomocy samemu sobie jest jednakże ograniczona i nie jest bynajmniej oznaką słabości szukanie pomocy u zawodowego doradcy.