Wykresy te można uważać za dwie strony przejrzystej kuli, oglądanej z przodu. Lewy wykres przedstawia zatem przód kuli, prawy tył, przy czym inżynier i kierownik produkcji, a także duchowny i inspektor szkolnictwa znajdują się blisko siebie. Im bliżej siebie na tej kuli leżą jakieś dwa zawody, tym wyższa jest korelacja pomiędzy typowymi dla nich zainteresowaniami im bardziej są oddalone, tym korelacja jest niższa. Dla zawodów połączonych cienkimi liniami i oznaczonych cyframi rzymskimi opracowano wskaźniki grupowe. Wyniki indywidualne można nanieść na te powierzchnie, otrzymując coś w rodzaju mapy. zainteresowań danej osoby. W tym przypadku przedstawiono zainteresowania studenta ostatniego roku psychologii. Jego zainteresowania dotyczą głównie czynności „werbalnych” oraz „podnoszących na duchu,”, i nie są typowe dla psychologów. (Źródło: Cronbach, 1960, s. 411).
– 1. Ludzie, którzy stale pracują w tym samym zawodzie, uzyskali w kolegium wyższe przeciętne wyniki dla tego zawodu niż dla jakiegokolwiek innego zawodu.
– 2. Ludzie, którzy stale pracują w tym samym zawodzie, uzyskali w kolegium wyższe przeciętne wyniki dla tego zawodu niż ludzie, którzy wybrali inne zawody.
– 3. Ludzie, którzy stale pracują w tym samym zawodzie, uzyskali w kolegium wyższe przeciętne wyniki dla tego zawodu niż ci, którzy zaczęli pracować w tym zawodzie, a następnie przerzucili się do innego.
– 4. Ludzie, którzy przerzucili się z jednego zawodu do drugiego, uzyskali w kolegium równie wysokie wyniki dla tego drugiego zawodu, jak dla tego, w którym zaczęli pracować (Strong, 1955).
Rezultaty powyższe świadczą o tym, że test zainteresowań zawodowych ma rzeczywistą wartość prognostyczną. Nie oznacza to, że zainteresowania są jedyną podstawą, na której opiera się wybór zawodu i sukcesy zawodowe, lecz dowodzi, że pomiar zainteresowań ma doniosłe znaczenie.
Test zainteresowań zawodowych nieco mniej się nadaje dla celów selekcji pracowników niż dla celów poradnictwa, ponieważ poszukujący pracy może odpowiadać mniej szczerze niż poszukujący porady. Pomimo tych ograniczeń test zainteresowań okazał się przydatny w selekcji pracowników w pewnych dziedzinach, zwłaszcza w selekcji kandydatów na agentów ubezpieczeń na życie (tabl. 21-4). Porównanie wyników testu z wartością polis ubezpieczeniowych sprzedanych w ciągu roku pozwala stwierdzić, że suma sprzedanych ubezpieczeń koreluje z wynikami testu. Podczas gdy dwie trzecie agentów z wynikami B i C sprzedawało ubezpieczeń mniej niż za 100 000 dolarów rocznie, a tylko jeden na siedmiu sprzedawał ich więcej niż na 150 000 dolarów, to w grupie A proporcje były odwrotne. Wśród agentów z wynikami A więcej niż połowa sprzedawała ubezpieczeń za przeszło 150 000 dolarów, podczas gdy tylko jeden na czterech nie dociągał do 100 000.
Psycholog firmy ubezpieczeniowej Aetna Life Affiliated Companies, komentując podobne rezultaty otrzymane dla agentów ubezpieczeń od wypadków, powiedział: „Ogólnie biorąc, człowiek, który uzyskał wysoki wskaźnik (yv teście zainteresowań zawodowych – przyp. tłum.), ma trzy razy większe szanse sukcesu niż człowiek z niskim wskaźnikiem” (Bills, 1950, s. 214).
Leave a reply