Wielu badaczy, wśród nich ci, którzy przeprowadzili eksperyment opisany powyżej, posługiwało się metodą Thurstone’a (Thurstone i Chave, 1929). Thurstone konstruował swe skale postaw w ten sposób, że najpierw gromadził wielką liczbę twierdzeń, dotyczących pewnego tematu: niektóre z nich były dość przychylne łub raczej nieprzychylne, inne zaś bardzo przychylne lub bardzo nieprzychylne. Stu lub więcej sędziów sortowało twierdzenia na szereg kupek, wyrażając w ten sposób swą ocenę stopnia przychylności lub nieprzychylności tych twierdzeń. Na przykład sędzia, niezależnie od swojej osobistej postawy wobec związków zawodowych, mógłby uznać następujące twierdzenie za skrajnie przychylne wobec związków zawodowych: „Wszyscy robotnicy w przemyśle powinni należeć do związków”. Natomiast następujące twierdzenie sklasyfikowałby jako nieprzychylne: ,,Związki zawodowe powinny być zakazane przez prawo”. Więcej kłopotu mógłby mieć z ocenieniem takich twierdzeń, jak: ..Przywódcy związkowi nie reprezentują szarych członków związku”, lub „Robotnicy mają prawo organizować się. lecz zakłady zamknięte, w których wszyscy robotnicy muszą należeć do związku, powinny być zabronione”. Badania wykazały jednak, że sędziowie, którzy różnili się bardzo pod względem swych własnych postaw, zgadzali się całkiem dobrze w swych ocenach stopnia przychylności lub nieprzychylności poszczególnych twierdzeń (Hinckley, 1932). Następny etap metody Thurstone’a polega na konstruowaniu skali, mającej służyć jako test, za pomocą dobierania takich twierdzeń, co do których sędziowie są w zasadzie zgodni. Twierdzenia te, od przychylnych do nieprzychylnych, będą rozmieszczone w dość równych odstępach wzdłuż skali przychylności. Każde twierdzenie oznacza się liczbą, wskazującą jego pozycję na skali. Przy stosowaniu tej skali badany zaznacza, z którymi twierdzeniami może się zgodzić. Wynik badania stanowi przeciętna pozycji na skali tych twierdzeń, z którymi badany się zgodził.
dalej