Monthly Archives Sierpień 2015

Psychoterapia jest to leczenie zaburzeń osobowości środkami psychologicznymi. Jedna z wielu metod, metoda readaptacji społecznej wychodząc od społecznej natury jednostki stara się poprawić jej zdrowie psychiczne przez zmianę środowiska lub przez wyuczenie umiejętności społecznych, które ułatwią jej zdobycie uznania innych. Inne metody psychoterapii obejmują poradnictwo tradycyjne, „poradnictwo skoncentrowane na pacjenci e”, terapię grupową oraz terapię dziecięcą, często w formie terapii zabawowej.

Wiek dojrzały Zintegrowana osobowość a rozpacz „Ludzkość”: „Uhscy’» terminów są biegunowymi przeciwieństwami (np, zaufanie a nieufność), a niektóre wybrano z całkowicie odmiennych dziedzin (autonomia a wstyd, zwątpienie). Taki schemat nie może stać się częścią naukowej teorii, dopóki nie jest lepiej uporządkowany, niezależnie od tego jak mocno może oh przemawiać do intuicji.

We wszystkich mechanizmach obronnych występuje oszukiwanie siebie samego (se!/-deception). które może przybierać dwie główne formy – odrzucania (denial) i ukrywania (disguise).

Mogliśmy się, jak dotąd, przekonać, że każdy nowy mechanizm stanowi sposób ochrony przed pełnym uświadomieniem sobie impulsów, których (być może, nieświadomie) wolelibyśmy się wyprzeć. Jeśli jakiś impuls został wyparty całkowicie, mamy mechanizm wyparcia.

Badania kładące nacisk na czynniki biochemiczne. Istnieje możliwość, że na skutek jakiegoś dziedzicznego defektu (lub z innych przyczyn) schizofrenicy wytwarzają w procesie przemiany materii produkty, które wywołują określone symptomy psychiczne. Niektórzy badacze (Hoffer i Osmond, 1959) szukali zatem w krwi i moczu takich proefuktów (szczególnie steroidów), które odróżniają schizofreników od innych osób.

Z nadejściem rewolucji przemysłowej robotnicy przestali być właścicielami narzędzi produkcji, tracąc je na rzecz grupy posiadaczy – przedsiębiorców. Nastąpił okres degradacji robotników ze skrajnie złymi warunkami pracy w kopalniach, tkalniach i innych gałęziach przemysłu. Wreszcie robotnicy zorganizowali się w związki zawodowe, by razem walczyć o lepsze warunki pracy. Ponieważ obecnie pracodawcy w postępowaniu swoim okazują się z reguły bardziej oświeceni, a ustawodawstwo pracy reguluje warunki pracy, skłonni jesteśmy zapominać o warunkach, które pierwotnie dały początek ruchowi związkowemu. Mimo to ciągle jeszcze obserwujemy pewną zaciekłość związków zawodowych w stosunku do pracodawców i opór pracodawców w stosunku do związków.

Reakcje konwersyjne, dawniej nazywane histerią konwer- syjną, występują w postaci paraliżu kończyn, niewrailiwości (anestezji) pewnych części ciała lub niekontrolowanych wybuchów śmiechu czy płaczu. Istnieje przypuszczenie, że lęk został zredukowany czy rozproszony dzięki „konwersji” (przemianie) w symptomy, które służą nieświadomym celom pacjenta. Jeśli więc na przykład, dzięki reakcjom konwersyjnym, nogi żołnierza zostały sparaliżowane, chroni to go przed zdaniem sobie sprawy z faktu, że boi się bitwy, co byłoby dlań poniżające. Prawdopodobnie odeślą go z frontu na tyły, dzięki czemu przyczyna strachu zostanie usunięta, a gdy zostanie zwolniony z wojska, odzyska przypuszczalnie normalną sprawność nóg, ponieważ nie ma w nich żadnego organicznego uszkodzenia.

Obecnie wiemy, że prosta odpowiedź „tak” lub „nie” na pytanie dotyczące spraw publicznych może być bardzo myląca. Po pierwsze, sama forma pytania może powodować, że liczba osób, odpowiadających w ten czy inny sposób, wykazuje dużą zmienność.

Noworodek nie odróżnia siebie od rzeczy zewnętrznych. Postrzeganie samego siebie jest osiągnięciem, do którego dochodzi się dzięki wzrastaniu i doświadczeniu. W swoim czasie dziecko uczy się, że jego palce są związane z jego ciałem, a ubranie nie jest z nim związane. Uczy się, że istnieją inni ludzie, którzy traktują je w specjalny sposób i na których może oddziaływać. Uczy się spoglądać na siebie z pewnego dystansu, by zobaczyć swoje zachowanie w stosunku do innych. W wyniku tego powstaje złożona świadomość siebie. Warto wspomnieć o czterech aspektach tej samoświadomości.

Zawsze jest łatwiej określić chorobę niż zdrowie. Moglibyśmy powiedzieć, że człowiek jest zdrowy, jeśli nie jest chory, lecz taka definicja nie uwzględnia różnicy między doskonałym zdrowiem a brakiem jedynie symptomów choroby. Potrzebna jest charakterystyka pozytywna, która powiedziałaby nam coś ponad ten zwykły truizm, że osoba zdrowa psychicznie nie jest psychicznie chora. Pozytywny program zdrowia psychicznego wykracza poza zapobieganie chorobom: aby go przeprowadzić, trzeba oprócz lekarzy wielu innych, wykwalifikowanych pracowników.

Nauka jest w istocie rzeczy techniką rozwiązywania problemów opartą na ich zrozumieniu. Każda dyscyplina w swych czysto naukowych aspektach kładzie nacisk na poszukiwanie ogólnych zasad i praw, które dają to zrozumienie, zaś jako nauka stosowana stara się wykorzystać już osiągnięte zrozumienie dla rozwiązywania problemów praktycznych. Wiele spośród nauk czystych i stosowanych można połączyć w pary: astronomię i nawigację, fizykę i inżynierię, biologię i agrotech- nikę, biochemię i farmakologię, anatomię i chirurgię każda nauka, czysta czy stosowana, ma swe własne ważne problemy do rozwiązania, a uczony pracujący na polu nauki stosowanej nie spełnia jedynie roli pośrednika czy agenta radzącego praktykowi, jak korzystać z produktów czystej wiedzy. Nawigator, inżynier, agrotechnik, farmakolog, chirurg – wszyscy oni muszą opracowywać swoje własne metody i narzędzia oraz prowadzić swe własne badania w tym samym naukowym duchu, co uczony pracujący nad bardziej abstrakcyjnymi, czyli bardziej ,,czystymi” problemami.