Badania nad wyborami służyły za dobry teren doświadczalny dla pomiarów opinii publicznej W ustroju demokratycznym wybory odgrywają doniosłą rolę, na wielką skalę reklamuje się kandydatów i ich programy, dokładnie rejestruje się wszelkie wypowiedzi i fakty. Początkowe zainteresowanie badaniami nad zachowaniem wyborców – przewidywaniem wyników wyborów – rozszerzyło się na wiele innych zagadnień, takich jak źródła politycznych powiązań, wpływ wysokości dochodów, wykształcenia, przynależności do klasy społecznej, lojalności wobec partii, a także charakteru osób przerzucających swe głosy z jednej partii do drugiej itd.

Cechą charakterystyczną problemów psychologii stosowanej jest to, że stanowią one przedmiot zainteresowania niejednej dziedziny nauki. Problemy społeczne, którymi się zajmują psychologowie, są zazwyczaj jednocześnie problemami z zakresu medycyny, oświaty, prawa, nauk politycznych, socjologii i opieki społecznej. Dlatego też psychologia ma wiele okazji do współpracy z innymi dziedzinami.

Od dawna łączono witaminę E z profilaktyką chorób serca, a badania wykazują, że odgrywa ona rolę także w procesach zapamiętywania. Po wykonaniu analizy poziomu witaminy E we krwi u prawie 5000 osób w wieku 60 lat i starszych naukowcy dali im do rozwiązania dwa testy badające pamięć. Około 11% badanych z niskim poziomem witaminy E doświadczało problemów z pamięcią, w porównaniu z 4% osób, które miały jej wysoki poziom.

W alfabecie, od A do Z, istnieje tysiące uśpionych wspomnień, które czekają na to, by je obudzić. Ileż to razy miałeś „na końcu języka” jakieś słowo lub pewien obraz w wyobraźni, a nie byłeś w stanie wypowiedzieć głośno odpowiedniej nazwy? Według doktora Snow- dona Parlette’a możesz pomóc pamięci przez wykorzystanie liter alfabetu.

Możesz trwale zapamiętać nawet długą listę nazw, tworząc po prostu związki między nimi. Podziel długą listę nazw na mniejsze fragmenty, a potem połącz je ze sobą, sugeruje doktor Robert Finkel.

Druga wojna światowa dostarczyła psychologii dalszego bodźca. Jeśli I wojna światowa „rozkręciła”, można powiedzieć, testy różnych uzdolnień, to II wojna światowa przyczyniła się z jednej strony, do rozwoju psychologii klinicznej i społecznej, z drugiej zaś, do badań nad czynnikiem ludzkim. W psychologii klinicznej nastąpił wzrost zainteresowania testami projekcyjnymi, badaniem i oceną osobowości, psycho- dynamiką i psychoterapią. W latach powojennych Zarząd Byłych Kombatantów (The Veterans Administration) oraz Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego (National Institute of Mental Health) wykorzystywały te osiągnięcia i przyczyniły się do dalszćgo rozwoju tych dziedzin, subsydiując psychologiczne ośrodki szkoleniowe oraz udzielając pomocy finansowej osobom pragnącym zdobyć kwalifikacje psychologa klinicznego. Co się tyczy rezultatów uzyskanych w czasie II wojny światowej przez psychologię społeczną, najlepiej znane są jej osiągnięcia na polu badań ankietowych (badania ekonomiczne, badania postaw i opinii, analiza propagandy) oraz badania nad dynamiką grup łącznie z badaniami nad zachowaniem w małych grupach oraz badaniami nad eksperymentalnymi grupami słuchaczy (study of experimental audiences). Badania nad czynnikiem ludzkim pociągnęły psychologów z dziedziny psychologii zmysłów i psychologii uczenia się – dziedzin o charakterze „czystej nauki”, w których ograniczano się głównie do laboratorium i trzymano się z dala od praktycznych zastosowań. Psychologowie ci woleli określenie „stosowana psychologia eksperymentalna” od dawniejszej nazwy „psychologia stosowana”. Dawna psychologia przemysłowa dobierała człowieka do maszyny, podczas gdy nowsze podejście wymaga, aby maszynę projektować z myślą o człowieku, który ma ją obsługiwać. Wkrótce psychologowie ci przystąpili do badań nad szkoleniem specjalistycznym, nad projektowaniem tarcz przyrządów pomiarowych, słuchawek telefonicznych i radiowych, ekranów radarowych oraz nad technikami wykrywania uszkodzeń w urządzeniach.

Nie będziemy tu próbowali oceniać porównawczo osiągnięć omówionych przez nas metod psychoterapii: tradycyjnego poradnictwa, poradnictwa „skoncentrowanego na pacjencie”, terapii grupowej, terapii dziecięcej oraz psychoanalizy. Uczeni ustalą w końcu, .jakiego rodzaju metoda i w rękach jakiego rodzaju terapeutów oraz w stosunku do jakiego rodzaju pacjentów da najlepsze rezultaty: na razie problem ten pozostaje niezwykle skomplikowany.

Ze względu na pewne filozoficzne problemy związane z pojęciem jaźni psychologowie długo radzili sobie bez tego pojęcia, jednakże ostatnio w uznaniu potrzeby ustalenia jakiejś jednoczącej zasady czy też określenia podłoża dla osobowości, pojęcie jaźni lub – „ja” (sel/) powraca do psychologii.